De Nattvasan, een magische ervaring

Mora, zaterdag 3 maart 2018, 07:12:26 – Over de finish van de Nattvasan glijdt Matti Baggerman. Alleen, zonder teammaatje. Daar nam ze onderweg in Mångsbodarna, 24 km na de start, noodgedwongen afscheid van. Ze komt nog nauwelijks uit haar woorden, na een nacht van 90 km langlaufen, maar de emotie is er niet minder om. Ze huilt van opluchting: “Ik heb het gehaald”.

De Nattvasan is sinds 2017 een nieuw evenement in Zweden. Het vindt plaats in de week voorafgaand aan de Vasaloppet, een historische langlaufrace van 90 km tussen Sälen en Mora. Deze race wordt al vanaf 1922 ieder jaar gehouden op de eerste zondag van maart. Bij de Nattvasan (vertaald nachtloop) langlaufen de deelnemers over het parcours van de Vasaloppet, maar dan ’s nachts. Aan de race nemen maximaal 750 teams deel van 2 personen. Verplicht zijn een koplamp, drinken, eten en extra kleding voor onderweg. Halverwege in Evertsberg worden pannenkoekjes geserveerd. Op de andere 6 posten wordt drinken aangeboden. De teams moeten onderweg bij elkaar blijven en samen finishen, anders telt de uitslag niet.

Pas op vrijdagochtend gaf de organisatie groen licht voor de start van de Nattvasan. De week voorafgaand aan de Nattvasan waaide er een akelig koude oostenwind en het kwik daalde tot onder de -20°C. Te koud en te gevaarlijk volgens de organisatie. Maar gelukkig sloeg het weer op tijd om. De wind was gaan liggen en bij de start om 20.00 uur was het -8°C. Gaandeweg de nacht daalde het kwik naar -16°C en in de ochtend na zonsopgang was het -7°C.

Matti startte de race met Leo Kramer, lid van Langlaufvereniging NordicSports4All in Landgraaf. Leo was net hersteld van een griep. Bij de tweede post bij Mångsbodarna moest hij opgeven. Hij bleek uitgedroogd en oververmoeid. Matti ging alleen verder: “Het kwam niet bij mij op om ook te stoppen. Ik was fit en wilde verder. Ik heb de chip van Leo om mijn been gedaan en hoopte dat ik onderweg niet zou worden tegengehouden.” Bij iedere post werd zij opgewacht door Leo en zijn vrouw en dochter die per auto daarnaartoe gereden waren. “Dat hielp enorm. Want de motivatie om door te gaan moest nu uit mezelf komen”, aldus Matti. Anders dan bij de Vasaloppet met meer dan 15.000 deelnemers, langlaufte Matti kilometers lang in haar eentje met alleen de volle maan en de omringende bossen als gezelschap. Matti: “Onderweg dacht ik aan wolven en elanden, maar echt bang was ik niet. In de buurt van Mora begon het te sneeuwen en zag ik de zon opkomen. De koplamp kon uit. Dat was een aparte ervaring”.

Langs het gehele parcours brandden links en rechts kampvuurtjes en kaarsen in de sneeuw. Hier en daar moedigden groepjes Zweden de langlaufers aan en serveerden warme dranken, koffie en zoute chips. Matti: “Ik zag zelfgebouwde boshutten met Zweden in dikke winterslaapzakken. Toen besefte ik dat ik eigenlijk in bed had moeten liggen. Al met al was het een magische ervaring. Het is mijn laatste lange marathon, maar de mooiste die ik tot nog toe heb gedaan”. Matti vertrok in het donker om 20.00 uur en kwam in het licht iets over 7 uur ’s morgens aan.

Hier een video-opname Matti Baggerman over de finish.

Zie hieronder een video van de start van de Nattvasan op vrijdag 2 maart 2018.

Zie hieronder een sfeeropname van de Nattvasan. De personen in de video zijn onbekenden.